دلیل اینکه برخی از چهره های غریبه را آشنا می‌دانیم چیست؟
تاریخ انتشار: ۱۸ اسفند ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۲۹۲۱۹۵
وقتی کسی به چهره ای آشنا نگاه می کند، کمتر از نیم ثانیه طول می کشد تا مغزش بینی، چشم ها، دهان، چانه و گونه ها را با هویتی مطابقت دهد.
به گزارش برنا؛ این غریزه ابرقدرتمند برای بسیاری از ما آنقدر بدون دردسر اتفاق می افتد که هرگز به آن فکر نمی کنیم. برخی از افراد در تمام زندگی خود با یک وضعیت اسرارآمیز به نام پروسوپاگنوزی رشدی دست و پنجه نرم می کنند که در آن چهره های شناخته شده ناآشنا به نظر می رسند، یا چهره های غریبه به طرز عجیبی قابل تشخیص به نظر می رسند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
امروزه، بیشتر تخمین‌ها پیش‌بینی می‌کنند که حدود ۲ تا ۲.۵ درصد از جمعیت جهان به نوعی از این اختلال شناختی مبتلا هستند اما با این حال، طبق تحقیقات جدید دانشگاه هاروارد، ممکن است این عارضه آنطور که تصور می‌شد نادر نباشد. از آنجایی که این بیماری در سالهای اخیر توجه رسانه‌های بیشتری را به خود جلب کرده است، افراد بیشتری برای بیان مبارزات شخصی خود با نابینایی صورت پیش قدم آمده‌اند. بیش از نیمی از کسانی که فکر می کنند با این عارضه متولد شده اند، رایج ترین استانداردهای تشخیصی را رعایت نمی کنند. این موارد خفیف‌تر در تحقیقات گنجانده نشده و با این حال به وضوح در سطح جمعیت برجسته هستند.
زمانی که محققان دانشگاه هاروارد تست‌ها و پرسشنامه‌های مختلفی را در مورد تشخیص چهره به بیش از ۳۱۰۰ شرکت‌کننده بزرگسال در ایالات متحده دادند، گروهی از افراد را یافتند که امتیاز بسیار ضعیفی کسب کردند. بسته به اینکه کدام برش تشخیصی برای نابینایی صورت استفاده شده است، محققان دریافتند که این وضعیت از شیوع ۰.۱۳ درصد تا ۵.۴۲ درصد متغیر است.
امروزه رایج‌ترین استانداردهای تشخیصی کاملاً سختگیرانه هستند که معمولاً شامل ترکیبی از گزارش‌های شخصی و آزمایش‌های عینی می‌شوند. در مطالعه هاروارد، این آستانه سخت، نرخ تشخیصی نزدیک به ۱ درصد را ایجاد کرد. جالب اینجاست که برخی از افرادی که تحت این معیارهای سختگیرانه تشخیص داده نشدند، در واقع عملکرد بدتری نسبت به سایرین داشتند. این یافته ها نشان می دهد که عدم شناخت صورت مانند بسیاری از اختلالات رشدی دیگر مثل اوتیسم و مولتیپل اسکلروزیس در یک طیف وجود دارد.
جوزف دیگوتیس (Joseph DeGutis) روانپزشک دانشگاه هارواردو محقق این مطالعات توضیح می دهد: این یافته ها در چندین سطح مهم است. اولاً، اکثر محققان از معیارهای تشخیصی بیش از حد سختگیرانه استفاده کرده و به بسیاری از افرادی که مشکلات قابل توجهی در تشخیص چهره در زندگی روزمره دارند، به اشتباه گفته شده است که پروسوپاگنوزیا ندارند.
اگر دانشمندانی که روی نابینایی صورت کار می کنند این پارامترها را از بین ببرند، افراد بیشتری که با تشخیص چهره دست و پنجه نرم می کنند ممکن است به دنبال راه حل ها و ترفندهایی برای کمک به تشخیص چهره باشند.
دانشمندان گزارش می دهند که: این یافته حمایت اولیه ای را برای این ادعا فراهم می کند که استفاده از معیارهای تشخیصی ساده تر، ماهیت اختلال مورد مطالعه را تغییر محسوسی نمی دهد. دگوتیس می‌گوید: «توسعه تشخیص مهم است، زیرا دانستن اینکه شما شواهد عینی دارید، می تواند به شما کمک کند تا اقداماتی را برای کاهش اثرات منفی آن بر زندگی روزمره انجام دهید که شامل اطلاع دادن به همکاران یا جستجوی درمان می شود.
شرح کامل این مطالعه در Cortex منتشر شده است.
آیا این خبر مفید بود؟
نتیجه بر اساس رای موافق و رای مخالف
منبع: خبرگزاری برنا
کلیدواژه: چهره تشخیص چهره
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۲۹۲۱۹۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
از افراطی ترین یگان رژیم صهیونیستی چه می دانیم؟
دریافت 70 MB کد خبر 6097914
امام جمعه بلوک براثر سانحه تصادف درگذشت